Penggunaan wayar molibdenum meluas dalam peralatan haba. Oleh kerana keupayaannya untuk mengekalkan sifat fizikal dan kimia yang baik dalam persekitaran suhu tinggi, wayar molibdenum biasanya digunakan sebagai elemen pemanas, elektrod, struktur sokongan dan komponen utama yang lain. Sebagai contoh, dalam peralatan suhu tinggi seperti relau peleburan, relau rawatan haba, dan relau lebur rasuk elektron, dawai molibdenum memainkan peranan penting. Keupayaan dawai molibdenum untuk menahan pengoksidaan dan kakisan suhu tinggi adalah terutamanya disebabkan oleh sifat kimianya sendiri dan kemungkinan langkah rawatan permukaan.
Molibdenum ialah logam dengan sifat kimia yang agak stabil, mempamerkan ketahanan kakisan yang baik kepada kebanyakan asid, alkali, dan garam pada suhu bilik. Dalam persekitaran pengoksidaan, permukaan molibdenum membentuk filem oksida padat, yang boleh menghalang tindak balas pengoksidaan selanjutnya, dengan itu melindungi wayar molibdenum daripada pengoksidaan. Molibdenum oksida yang dihasilkan sendiri juga merupakan sebatian stabil suhu tinggi, mampu mengekalkan struktur dan kestabilan prestasinya pada suhu tinggi. Ini bermakna walaupun di bawah pendedahan suhu tinggi yang berterusan, lapisan molibdenum oksida tidak mudah retak atau terkelupas, sekali gus memberikan perlindungan secara berterusan untuk wayar molibdenum. Mekanisme perlindungan diri wayar molibdenum membolehkannya mengekalkan prestasi asalnya walaupun pada suhu tinggi. Walaupun filem oksida rosak atau pecah semasa operasi suhu tinggi, wayar molibdenum boleh dengan cepat mengubah suai filem oksida, memulihkan prestasi antioksidannya dan mengekalkan prestasi yang stabil semasa operasi.
Untuk meningkatkan antioksida dan rintangan kakisan wayar molibdenum pada suhu tinggi, pelbagai langkah rawatan permukaan biasanya diguna pakai. Sebagai contoh, lapisan salutan antioksidan seperti aluminium oksida atau silikon nitrida boleh disalut pada permukaan dawai molibdenum. Salutan ini boleh membentuk penghalang pelindung pada suhu tinggi, menghalang oksigen dan media menghakis daripada terus menghubungi wayar molibdenum, dengan itu memanjangkan hayat perkhidmatannya. Antioksidan dan rintangan kakisan dawai molibdenum juga boleh dioptimumkan dengan mengawal ketulenan, saiz butiran dan menambah unsur mengaloi. Kawat molibdenum ketulenan tinggi mempunyai prestasi antioksidan yang lebih baik, manakala dawai molibdenum dengan butiran yang lebih halus mempunyai rintangan kakisan yang lebih tinggi. Sementara itu, semasa proses pembuatan dawai molibdenum, prestasinya boleh dipertingkatkan dengan menambah jumlah unsur pengaloian yang sesuai. Contohnya, menambahkan sejumlah kecil kromium (Cr) atau aluminium (Al) boleh membentuk oksida yang lebih stabil dengan oksigen, meningkatkan lagi lapisan perlindungan antioksidan pada permukaan dawai molibdenum.
